BVV JEUGDJOURNAAL: KENAN YILMAZ OVER CHAMPIONS LEAGUE EN BONGERDJES

In het BVV Jeugdjournaal geven trainers, coaches en bestuurders van de jeugdopleiding van de club meer informatie geven over het reilen en zeilen van de ruim 70 (!) jeugdteams van de club. Deze week komt Kenan Yilmaz aan het woord. Hij speelde een seizoen voor het vlaggenschip van BVV Barendrecht en is tegenwoordig betrokken bij de Champions League op sportpark De Bongerd.

“Mijn naam is Kenan Yilmaz (39), gelukkig getrouwd en vader van 2 zonen en een dochter. Dit is mijn tweede hele seizoen bij BVV Barendrecht als trainer. Ik ben momenteel hoofdtrainer van de Bongerdjes (waar mijn zoon Taha speelt) en de Champions League, verder ben ik ook de trainer van de JO8-2 (waar mijn zoon Emin speelt). Dit alles doe ik met veel plezier en samen met verschillende hulptrainers en coördinatoren die voor mij onmisbaar zijn.

Ik ben geboren in Doetinchem, waar mijn ouders en familie nog steeds wonen. Inmiddels woon ik echter in Barendrecht. Ik ben een registeraccountant en heb een eigen accountantskantoor samen met mijn compagnon Paul van Zuijlen. Ons team bestaat daarnaast uit 12 medewerkers die we in dienst hebben.

Ik ben toen ik 5 jaar was bij VV Terborg gestart met voetballen, maar volgens mij moeder was ik daarvoor ook al constant buiten aan het voetballen met andere kinderen. Mijn moeder moest mij in de avonden als het ware dwingen om naar huis te komen. Vanaf de C-jeugd heb ik de gehele jeugdopleiding van De Graafschap doorgelopen. In mijn laatste jaar als A-junior mocht ik vaak trainen en spelen met de selectie, zoals met spelers als Eric Viscaal en Thomas Rzasa. Het jaar erop zou ik een contract tekenen, hierover ben ik nog geïnterviewd door de Gelderlander.

De nieuwe trainer vond echter een week voor de start van de voorbereidingen dat de selectie toch te groot was waardoor ik werd gebeld. Mij werd medegedeeld dat ik toch (nog) geen contract zou krijgen, omdat ik de enige speler uit de jeugd was en officieel ook nog niets had getekend. Dezelfde week werd ik vervolgens door meerdere BVO’s (betaald voetbal organisaties) gebeld en heb ik uiteindelijk gekozen voor Go Ahead Eagles in Deventer. Bij deze keuze speelde onder andere de gedachte mee dat de jeugd bij Go Ahead Eagles vaak wel de kans krijgt om door te breken.

Ik kreeg een jeugdcontract met de afspraak dat het jaar erop (indien ik zou bevallen) een profcontract zou krijgen. Het jaar verliep zeer goed, ze waren erg tevreden. Van onze lichting van 23 spelers mochten er 2 blijven, waaronder Mike Zonneveld (later NEC en PSV) en ik. Omdat Go Ahead Eagles het financieel niet redde om 2 contracten te tekenen dat jaar, werd mij een jeugdcontract aangeboden. Daar was ik het niet mee eens. Ik zat naast het voetballen op het VWO en heb toen besloten om te stoppen met voetballen en te gaan studeren, zodat ik alles in eigen hand zou hebben en niet meer afhankelijk hoefde te zijn van andere meningen.

Ik wilde graag naar een grote stad verhuizen en ben gaan studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Een vriend (Rene Rabelink) die ik kende van mijn tijd bij De Graafschap speelde toen bij BVV Barendrecht. Hij heeft mij overtuigd en in contact gebracht met BVV Barendrecht. Ik heb toen in het eerste elftal van BVV Barendrecht gespeeld, daarna nog bij meerdere verenigingen in de regio zoals RVVH, Leonidas en Neptunus. Op 35-jarige leeftijd ben ik uiteindelijk als aanvoerder van VV Rozenburg 1 gestopt met het actief voetballen, vanwege de drukte op het werk en thuis.

Tijdens een proeftraining van mijn oudste zoon Emin zag ik Arie Wesdijk en die herkende mij en vroeg of ik interesse had om mijn zoon te trainen, zo is het balletje gaan rollen. De Bongerdjes en Champions League zijn de groepen waar de jonge kinderen vaak voor het eerst starten met voetballen bij een club. Ik vind het dan ook een van onze taken om aan de ouders alsook de kinderen het “warme” clubgevoel van BVV Barendrecht mee te geven.

Plezier is in eerste instantie het allerbelangrijkste voor deze kinderen. Het ontwikkelen van het “samen” spelen, vriendschappen en elkaar respecteren volgen kort daarop. Daarnaast, en zeker niet minder belangrijk, is ook de ontwikkeling van het kind in groepsverband en als individu van belang. In tegendeel tot de ouders vaak, zijn kinderen zelf veel minder gefocust op onderwerpen als ‘in welk elftal speel ik’ en ‘wie zijn mijn tegenstanders’. Elk kind heeft zijn/haar eigen ontwikkeling en dit kan snel veranderen. We trainen vaak in groepen kinderen die op dat moment “even goed” zijn ontwikkeld, zodat iedereen de tijd en ruimte krijgt om op zijn/haar eigen tempo verder te ontwikkelen. Elke groep krijgt dan ook die trainingsstof die volgens ons op dat moment nodig is. Hierbij kan gedacht worden aan de eerste oefeningen zoals balaannames, bal inspelen, bal vragen, vrij lopen en de spelregels. Op deze wijze proberen we elk kind, afgestemd op zijn of haar eigen ontwikkeling, steeds beter te laten voetballen. Het hebben van plezier blijft hierbij uiteraard altijd belangrijk.

Het verschil tussen Bongerdjes en Champions League en ook het verschil tussen Champions League en JO8 is zeer groot. Het is dan ook erg mooi om deze ontwikkeling bij de kinderen te zien. Het is onze taak om ze zo omvangrijk en multifunctioneel als mogelijk op te leiden. Ik ben ook zeer enthousiast als trainer en probeer alles op een leuke en speelse manier over te brengen aan de kinderen, samen met de hulptrainers en andere vrijwilligers uiteraard.

Mijn doel is dat we in deze gekke tijden met ziektes en andere randzaken onze kinderen de mogelijkheid bieden om nog lekker kind te zijn en ze hopelijk te kunnen begeleiden met het ontdekken van het sport “voetbal”. Ik hoop dat dit ook tot veel vriendschappen en vreugdes zal leiden. En dat er lering kan worden getrokken uit teleurstellingen, waarna de kinderen zich als persoon in deze maatschappij verder kunnen ontwikkelen. Daarnaast hoop ik de kinderen zoveel mogelijk bagage mee te geven dat ze zich op hun eigen manier en met hun eigen stijl verder blijven ontwikkelen en een unieke speler worden. Ik ben namelijk van mening dat elk kind uniek is op zijn of haar eigen manier als persoon maar ook als speler. De kunst is voor volwassenen om dit ook te zien!”